Pschychoterapia uzależnień u młodzieży

Terapia uzależnień ma na celu pomóc dziecku, którego życiem zawładnął nałóg. W przypadku dzieci to nie alkohol stanowi źródło uzależnienia ale tak zwane uzależnienia behawioralne są przyczyną pogorszenia funkcjonowania dziecka oraz zakłócenia równowagi w systemie rodzinnym. Dzieci i młodzież najczęściej cierpią z powodu uzależnienia od jedzenia, telefonu komórkowego, internetu i gier komputerowych, u młodzieży to także papierosy, narkotyki i alkohol. Uzależnienie powoduje zmiany w zachowaniu, wpływa bardzo negatywnie na realizowanie obowiązku szkolnego, rozbija relacje, niszczy rodzinne więzi.

Leczenie uzależnień za główny cel stawia wyzwolenie dziecka od czynnika, który to go uzależnił. Po przebyciu terapii oczekiwane jest, że młody człowiek zaprzestanie stosować daną substancję psychoaktywną lub praktykować dane zachowanie (lub że przynajmniej znacznie zmniejszy się ich częstość występowania), ale istotne są też inne cele terapii uzależnień, takie jak zredukowanie szkodliwych skutków nałogu, powrót do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie, poprawa relacji ze sobą samym i innymi.

Terapia zaburzeń nastroju opiera się na połączonych oddziaływaniach psychiatrycznych i psychoterapeutycznych. W niektórych przypadkach młodym Pacjentom wdrażane jest leczenie farmakologiczne, wtedy, na przykład wówczas gdy obserwuje się u dziecka towarzyszące uzależnieniu zaburzenia nastroju. Bardzo istotną częścią pomocy dziecku z zaburzeniami nastroju jest psychoterapia.

Pomoc rozpoczyna się zawsze od wizyt konsultacyjnych, mających na celu określenie stopnia uzależnienia dziecka i zaproponowanie oddziaływań które będą optymalne dla młodego Pacjenta i jego rodziny.

1. Wizyty konsultacyjne - dokładny wywiad dotyczący objawów, trudności oraz przebiegu dotychczasowego życia z uwzględnieniem trudności natury emocjonalnej, społecznej i zdrowotnej. Szczegółowe badanie dotyczące stopnia uzależnienia oraz sytuacji szkolnej, rodzinnej w której znajduje się nastolatek oraz jej wpływu na pojawienie się uzależnienia.
2. Omówienie wyniku konsultacji, zaproponowanie planu leczenia dostosowanego do młodego Pacjenta i jego trudności, omówienie kontraktu terapeutycznego oraz zasad współpracy.
3. Rozpoczęcie leczenia właściwego: psychoterapii, farmakoterapii czy też terapii grupowej. Bardzo istotna jest w procesie leczenia psychoedukacja oraz pomoc systemowa Pacjentowi i jego środowisku.