Psychoterapia zaburzeń odżywiania u młodzieży

Rodzic, który zauważa niepokojące sygnały związane zjedzeniem u swojego dziecka odczuwa silny lęk. Zaburzenia odżywiania zarówno u dzieci jak i u młodzieży to poważne schorzenia związane z uporczywymi zachowaniami żywieniowymi, które negatywnie wpływają na zdrowie, emocje i zdolność do funkcjonowania w ważnych obszarach życia. Najczęstsze zaburzenia odżywiania to jadłowstręt psychiczny, bulimia psychiczna i zaburzenia związane z objadaniem się. Większość zaburzeń odżywiania polega na zbyt dużym skupieniu się na wadze, kształcie ciała i jedzeniu, co prowadzi do niebezpiecznych zachowań żywieniowych i może prowadzić do chorób somatycznych. Zaburzenia odżywiania często rozwijają się w wieku nastoletnim i młodym dorosłym.

Zaburzenia odżywiania są bardzo trudne do samodzielnego pokonania lub nawet opanowania, mogą „przejąc kontrolę” nad życiem i przyczyniać się do problemów z wielu sfer. W przypadku dziecka czy adolescenta to na rodzica czy opiekuna spada ogromny ciężar związany z zaburzeniem odżywiania. Zaburzenia odżywiania u dzieci i młodzieży wymagają leczenie przez zespół składający się z lekarza, dietetyka i terapeuty oraz niejednokrotnie wsparcia lekarza psychiatry. Leczenie obejmuje poradnictwo żywieniowe, opiekę medyczną i psychoterapię (terapia indywidualna, grupowa lub rodzinna). Lekarz może przepisać leki w celu leczenia napadów objadania się, lęku, depresji lub innych problemów ze zdrowiem psychicznym.

Terapia zaburzeń odżywiania opiera się pracy zespołu specjalistów: psychoterapeuty, psychiatry, terapeuty rodzin lub par oraz dietetyka. W niektórych przypadkach Pacjentom wdrażane jest leczenie farmakologiczne (ściśle współpracujemy z psychiatrami), jednakże w leczeniu zaburzeń odżywania zasadniczo odgrywa ono pomocniczą rolę i wykorzystuje się je np. wtedy, kiedy u pacjenta stwierdzone zostaną np. zaburzenia nastroju. Liczne oddziaływania medyczne mogą być również wdrażane pacjentom w początkowym okresie terapii.

Pomoc rozpoczyna się zawsze od wizyt konsultacyjno - diagnostycznych.

1. Wizyty konsultacyjne i diagnostyczne - w ich trakcie specjalista zbiera dokładny wywiad dotyczący niepokojących objawów dziecka, trudności oraz przebiegu dotychczasowego życia z uwzględnieniem trudności natury emocjonalnej, społecznej i zdrowotnej. Szczegółowe badanie dotyczące jego rodzaju oraz nasilenia zaburzeń związanych jedzeniem.
2. Omówienie wyniku konsultacji, zaproponowanie planu leczenia dostosowanego dla młodego Pacjenta i jego trudności, omówienie kontraktu terapeutycznego oraz zasad współpracy.
3. Rozpoczęcie leczenia właściwego: psychoterapii, farmakoterapii, terapii grupowej. Bardzo istotna jest w procesie leczenia zaburzeń odżywiania psychoedukacja oraz pomoc systemowa młodemu Pacjentowi i jego rodzinie.