Grupa terapeutyczno-rozwojowa dla młodych dorosłych w spektrum autyzmu

Grupa terapeutyczno-rozwojowa dla młodych dorosłych w spektrum autyzmu to miejsce, w którym osoby z diagnozą ASD mogą spotkać się, porozmawiać i dzielić swoimi doświadczeniami oraz wzajemnie wspierać się nawzajem. Celem grupy jest zapewnienie bezpiecznej przestrzeni dla osób z autyzmem, gdzie mogą czuć się akceptowane i rozumiane. W takim środowisku każdy może swobodnie wyrażać swoje uczucia, obawy czy radości dotyczące codziennych sytuacji. Spotkania odbywają się regularnie lub według ustalonego harmonogramu. Duża zaleta grupy wsparcia polega na tym, że ludzie ze spektrum autyzmu mają okazję spotkań innymi osobami cierpiącymi na podobne problemy. Często bardzo trudno jest znaleźć kogoś spoza . Kluczowym aspektem grupy wsparcia dla osób ze spektrum jest edukacja i wzajemna inspiracja.

Niemalże  wszyscy członkowie tego typu organizacje staja się jednym dużym zakładnikiem pomagając sobie w codziennych problemach.

Wspólnie pracują nad rozwiązywaniem trudności wynikających ze specjalnych potrzeb dotyczących komunikacji interpersonalnej np., podejmowania decyzji czy radzenia sobie w nieprzewidywalnych sytuacjach.

Cele grupy terapeutyczno-rozwojowej
1. Wsparcie emocjonalne
⦁ stworzenie atmosfery zaufania, w której uczestnicy mogą otwarcie mówić o trudnościach i sukcesach,
⦁ umożliwienie wymiany doświadczeń z osobami o podobnych przeżyciach,
⦁ redukcja poczucia osamotnienia poprzez grupowe ćwiczenia i dyskusje.
2. Rozwój umiejętności społecznych i komunikacyjnych
⦁ trening praktycznych sposobów rozpoczynania i podtrzymywania rozmowy,
⦁ ćwiczenie wyrażania własnych potrzeb i emocji w sposób zrozumiały dla innych,
⦁ nauka stosowania strategii radzenia sobie w sytuacjach społecznych trudnych (np. konflikt, krytyka, nadmiar bodźców).
3. Budowanie poczucia tożsamości i akceptacji
⦁ zwiększanie samoświadomości poprzez pracę nad rozpoznawaniem swoich mocnych stron,
⦁ wzmacnianie poczucia wartości i prawa do odmienności,
⦁ rozwijanie umiejętności wyznaczania granic i dbania o własne potrzeby.
4. Psychoedukacja
⦁ przekazanie rzetelnej wiedzy o spektrum autyzmu, ADHD i innych formach neuroatypowości,
⦁ nauka rozpoznawania objawów przeciążenia emocjonalnego i sensorycznego,
⦁ przedstawienie strategii radzenia sobie ze stresem, regulacji emocji i planowania dnia.
5. Integracja społeczna
⦁ kształtowanie umiejętności współpracy w grupie,
⦁ rozwijanie postawy wzajemnego wsparcia,
⦁ stwarzanie okazji do nawiązywania nowych relacji i tworzenia sieci wsparcia poza grupą.

Planowanego do uzyskania efekty uczestnictwa
1. Lepsze rozumienie własnych emocji i reakcji
⦁ uczestnik potrafi nazwać podstawowe emocje, które odczuwa w różnych sytuacjach,
⦁ rozpoznaje u siebie sygnały przeciążenia emocjonalnego i sensorycznego.
2. Umiejętność stosowania strategii komunikacyjnych w praktyce
⦁ uczestnik potrafi jasno zakomunikować swoje potrzeby w codziennych kontaktach (np. w sklepie, w pracy, w domu),
⦁ stosuje wyuczone techniki radzenia sobie z trudnymi rozmowami (np. asertywne „nie”).
3. Większe poczucie akceptacji i przynależności
⦁ uczestnik deklaruje mniejsze poczucie samotności i większą otwartość na kontakt z innymi,
⦁ buduje pozytywną tożsamość osoby neuroatypowej.
4. Redukcja izolacji społecznej
⦁ uczestnik nawiązuje co najmniej jedną relację z osobą z grupy,
⦁ podejmuje większą aktywność społeczną poza spotkaniami (np. udział w wydarzeniu, wolontariat, hobby).
5. Wzrost samodzielności w codziennym funkcjonowaniu
⦁ uczestnik lepiej planuje swoje obowiązki (np. korzysta z kalendarza, checklisty),
⦁ potrafi korzystać ze strategii obniżania stresu w codziennych sytuacjach.
6. Wypracowanie indywidualnych „narzędzi” do radzenia sobie w trudnych sytuacjach
⦁ każdy uczestnik kończy cykl spotkań z własnym zestawem technik (np. karty emocji, plan awaryjny na kryzys, indywidualna „mapa wsparcia”),
⦁ uczestnik potrafi dobrać odpowiednie narzędzie do konkretnej sytuacji (np. przeciążenie sensoryczne → przerwa + słuchawki).

Zajęcia w grupie wsparcia przebiegają w atmosferze zrozumienia, akceptacji i wzajemnego wsparcia.
Spotkania zazwyczaj mają ustrukturyzowaną formę, ale pozostawiają przestrzeń na indywidualne potrzeby uczestników

Ramowy program:

⦁ Autyzm w dorosłości – mocne strony, trudności, stereotypy.
⦁ Samoświadomość i akceptacja – praca nad poczuciem własnej wartości.
⦁ Komunikacja – wyrażanie potrzeb, rozumienie intencji innych, strategie w sytuacjach społecznych.
⦁ Relacje – przyjaźń, związki, rodzina.
⦁ Emocje – rozpoznawanie, regulacja, radzenie sobie z przeciążeniem.
⦁ Sensoryka – strategie radzenia sobie w środowisku pełnym bodźców.
⦁ Praca i edukacja – zarządzanie obowiązkami, kontakty w miejscu pracy.
⦁ Samodzielność i organizacja codzienności – planowanie, struktura dnia.
⦁ Radzenie sobie ze stresem i kryzysami.
⦁ Sieci wsparcia – budowanie relacji w środowisku lokalnym i online.

Grupa wsparcia pozwala uczestnikom lepiej zrozumieć siebie, rozwijać umiejętności społeczne i znaleźć oparcie w innych osobach z podobnymi doświadczeniami