Psychoterapia zaburzeń nastroju

Zaburzenia nastroju to przewlekły lub okresowy stan zakłócający odczuwanie emocji. Jest to zaburzenie, w którym osoba doświadcza długich okresów skrajnego szczęścia, skrajnego smutku lub obydwu tych stanów naprzemiennie. Zaburzenia nastroju mogą powodować zmiany w zachowaniu i mogą wpływać na zdolność radzenia sobie z rutynowymi czynnościami, takimi jak praca lub szkoła. Zaburzenia nastroju wpływają na nastrój, mogą występować wraz z depresją i zwiększają ryzyko samobójstwa. Dwa z najczęstszych zaburzeń nastroju to właśnie depresja i choroba afektywna dwubiegunowa.

W sytuacji podejrzewania u siebie lub członka rodziny zaburzeń nastroju konieczna jest konsultacja u Specjalisty. Zarówno psycholog/psychoterapeuta jak również lekarz psychiatra na podstawie wywiadu, obserwacji i badania zaproponują dalsze leczenie. Celem leczenia jest ustabilizowanie nastroju tak, aby nie wpływał negatywnie na funkcjonowanie Pacjenta,

Terapia zaburzeń nastroju opiera się na różnorakich oddziaływań psychoterapeutycznych. W niektórych przypadkach Pacjentom wdrażane jest leczenie farmakologiczne (ściśle współpracujemy z psychiatrami), jednakże w leczeniu zaburzeń nastroju zasadniczo może odgrywać ono pomocniczą rolę np w początkowym etapie psychoterapii. Pomoc rozpoczyna się zawsze od wizyt konsultacyjnych.

1. Wizyty konsultacyjne - dokładny wywiad dotyczący objawów, trudności oraz przebiegu dotychczasowego życia z uwzględnieniem trudności natury emocjonalnej, społecznej i zdrowotnej. Szczegółowe badanie dotyczące charakteru oraz głębokości zaburzeń związanych z nastrojem.
2. Omówienie wyniku konsultacji, zaproponowanie planu leczenia dostosowanego do Pacjenta i jego trudności, omówienie kontraktu terapeutycznego oraz zasad współpracy.
3. Rozpoczęcie leczenia właściwego: psychoterapii, farmakoterapii, terapii grupowej. Bardzo istotna jest w procesie leczenia zaburzeń nastroju jest psychoedukacja oraz pomoc systemowa Pacjentowi i jego środowisku.